اثر تجویز عصاره الکلی دانه گیاه جغجغه ( prosopis farcta) بر میزان قند خون در دیابت تجربی ناشی از استرپتوزوسین در موش صحرایی

چکیده: مقدمه و هدف: دیابت ملیتوس اختلالی متابولیکی بوده که با ایجاد استرس اکسیداتیو تخریب بافتی را بدنبال دارد. دیابت شیرین اختلال اندوکرین بوده که حدود 10% کل جمعیت جهان را در بر میگیرد. مطالعات زیادی تاثیر گیاهان دارویی را در درمان دیابت نشان داده اند. کهور ها درختان یا درختچه های خار داری هستند که به خوبی با آب و هوای گرم و خشک سازگار شده اند. طبق مطالعات قبلی تاثیر گونه prosopis glandulosa( کهور عسل) در درمان دیابت نشان داده شده است. لذا در این مطالعه ما به بررسی تاثیر گونه prosopis farcta(جغجغه) در درمان بیماری دیابت ملیتوس می پردازیم مواد و روش ها: این مطالعه تجربی بر روی 60 سر موش صحرایی نر بالغ با وزن 300-250 گرم انجام شد.که به صورت تصادفی به 6 گروه(کنترل سالم،کنترل دیابتی،درمان با دوز mg/kg100، mg/kg150، mg/kg300عصاره الکلی گیاه جغجغه، درمان با دوز mg/kg10 گلیبن کلامید) تقسیم شدند. القا دیابت با تزریق داخل صفاقی stz با دوز mg/kg60 انجام گرفت. عصاره متانولی گیاه جغجغه به کمک دستگاه سوکسله تهیه شد و با دوز های mg/kg100، mg/kg150 و mg/kg300 به موش های دیابتی شده با استرپتوزوسین به مدت چهار هفته، روزانه تجویز شد. تغییرات در میزان قند خون به کمک گلوکومتر اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان قند خون به طور معنی داری(001/0>p) در گروه دیابتی در مقایسه با گروه کنترل سالم افزایش پیدا می کند در حالی که مصرف دوز mg/kg150 عصاره در هفته های اول(05/0p) و چهارم(001/0>p) در موش های دیابتی باعث کاهش معنی داری در میزان قند خون در مقایسه با گروه دیابتی می شود. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد مصرف عصاره الکلی گیاه جغجغه می تواند به طور موثری میزان قند خون را در موش های دیابتی کاهش دهد و در نتیجه مصرف آن می تواند در درمان دیابت مفید واقع شود. کلمات کلیدی: جغجغه، دیابت، رت